İhanet, umutsuzluk ve delilik, Madrid’deki Teatro Real’de Bellini’nin nadiren sahnelenen başyapıtı Il Pirata’nın olağanüstü bir yapımı için bir araya geliyor.
Bellini sadece 26 yaşındayken yazan Soprano Sonya Yoncheva, büyüsünü başka bir güçlü kadın karaktere (kahraman Imogene) aktarıyor.
Trajik sevgilisi Gualtiero, Javier Camarena tarafından tutkuyla resmedildi.
Duygusallıktan arınmış opera insan sesini sınırlarına zorlar ve zorluklar nedeniyle nadiren duyuluyor.
Yoncheva, Musica’ya şunları söyledi: “İlk notadan sonuncuya kadar, bu her zaman zor bir iştir. Vokal jimnastik. Fakat Bel Canto’nun konusu budur, değil mi? Bu yüzden seviyoruz. Bu bizim en sportif disiplinimiz. “
Camarena, müzikal skorda özellikle zor bir bölüme dikkat çekti, “Bu operada söylediğim en zor sayfa olduğunu düşünüyorum” dedi.
Camarena, müzikal skorda özellikle zor bir bölüme dikkat çekti, “Bu operada söylediğim en zor sayfa olduğunu düşünüyorum” dedi.
Hikaye, Imogene’nin trajik yaşamını gösteriyor. Sürgün edilmiş bir aşık, korsan olarak dönüyor, ama en kötü düşmanı ile evlenmeye zorlanıyor.
“Hayatımda sevdiğim insanlarla birlikte olma şansım oldu. Bu şansı yoktu. Bu yüzden bu drama” diyor Yoncheva ve şöyle diyor: “Onu gerçekten anlayabildiğim yer, onun bir çocuğu olduğu ve bunun büyük bir sorumluluk olduğu.”
Operanın son sayfalarında Imogene deliliğe iniyor. Son arya aslında performansının bir özeti.
Sahne Yönetmeni Emilio Sagi, “Hayatı boyunca yaşadığı tüm acıları sürükleyerek, kocaman, kocaman bir siyah perde ile geliyor” diyor.
Yoncheva, “Bu aryaları ilk dinlediğimde hala tüylerim diken diken oldu. Bu müzikten çok etkilendim. Bu sakin müzik anı ama onun tamamen delice olduğunu bilerek, bu tamamen karşı konulamaz” diye konuşuyor.